• info@pedalenenverhalen.nl

Tagarchief verjaardag

Happy Birthday (Toer de France 2016)

Vanmorgen vroeg een dikke zoen en de felicitaties van Niekie in ontvangst genomen. Ik ben jarig.
Ontbijt op bed! Broodje met jam. Blijkt de jam te lekken. Hele tas onder de jam. Goedemorgen!

We hadden vandaag een plan. Het plan was om vroeg op te staan en het grootste deel van de 80 km etappe in de ochtend te rijden. Het zou immers warm worden!

Na het plakkerige ontbijt direct de tent afbreken en de tassen op de fietsen. Ik pak mijn fiets… Lekke band!
Fiets op de kop en plakken maar. Onze vroege start liep dus al snel vertraging op.
8 uur zaten we goed en wel in het zadel. Het was al direct warm dus insmeren geblazen.

Het waren vandaag weliswaar minder stijle klimmetjes maar de lengte, de temperatuur en het valse plat maakte de etappe van vandaag de zwaarste tot nu toe. Er was geen ontsnappen aan de hitte.
We keken uit naar de camping. Om een uur of drie reden we de ingang op. Stik kapot. Bij de receptie aangekomen werden we begroet door een geit. Dat schijnt in Frankrijk heel gewoon te zijn. Een vrije in- én uitloopgeit merkte ik al snel. De geit liep immers met ons mee de receptie binnen.
Plekje voor de tent? Geen probleem. Ik geef u een schaduwplaats, aldus de receptionist.

De camping ligt in de plaats Volstroff. Onderweg hiernaartoe deed dit me al fantaseren over het Oostblok en het communisme. De naam klinkt zo Russisch.
Nu we met de fiets ons plekje zochten, werd die gedachte steeds meer werkelijkheid. Laat ik er maar niet langer doekjes omheen winden. We zitten op een Oostblok-camping!
De bodem is zo hard als het optreden van Stalin tegen afvallige communisten. De campingwinkel kent net zoveel lege planken als menig supermarkt in het Oost Duitsland van Erich Honecker (al lijkt het volk in het iniminie zwembad zich kostelijk te vermaken; volgens mij is het pure propaganda!).

Kortom een verjaardag om snel te vergeten!

Dag 3 (3 november 2017)

Muzikaal gezien is een ‘Lang zal die leven’ op z’n plaats. Mijn lieve moeder blaast vandaag 65 kaarsen uit.

Daarnaast natuurlijk de dag vóór het debuut van KOLBAK 3.0. De setlist is gisteravond in allerijl gewijzigd om aan de eis van de organisatie van de GPvdB te voldoen. We mogen (maar) 20 minuten spelen. Dit maakt dat we van de geplande 6 nummers (23 minuten) toch één nummer moeten schrappen. Een moeilijke keuze maar daar doet KOLBAK niet moeilijk over. Nummer 6 blijft in de achterzak zitten mochten we tot een toegift worden bewogen.

Dan even heel iets anders. Als luisteraar maak ik gebruik van cd’s, lp’s en stream ik muziek naar mijn Bluesound Node; een fijne muziekstreamer die ik iedereen van harte kan aanbevelen. In het verleden had ik een Spotify-abonnement dat ik ook voornamelijk via de Bluesound streamer benutte. Spotify gebruikte ik zelden of nooit op mijn telefoon. Sterker, ik gebruikte het überhaupt veel te weinig. Ik bleef voornamelijk leunen op de (superieure) kwaliteit van mijn cd-collectie. Zo ben ik er ook achter gekomen dat ik een echte albumluisteraar ben. Er worden hier in huis geen playlists samengesteld of losse nummertjes gekozen. Als ik variatie wil luister ik naar Radio Paradise. Ga ik er echt voor zitten, dan zet ik een album op van begin tot einde. Zo ben ik opgevoed. Ik kan niet anders.

Ergo.
Vandaag een trial gestart bij Tidal. De concurrent van Spotify die, in tegenstelling tot Spotify, streamt in cd kwaliteit. Daarvoor betaal je dan wel weer het dubbele Spotify-tarief maar er staat dan ook iets tegenover. Daarnaast is Tidal volledig geïntegreerd in mijn Bluesound app waardoor ik ook sneller geneigd ben gebruik te maken van de dienst. Spotify moest ik (als ik me goed herinner) besturen vanuit de spotify app ipv de Bluesound app. Begrijpt u? Extra handelingen en verbindingen die onnodig zijn.
Kortom, er is weer een muzikale wereld voor me open gegaan vandaag. Dus meteen maar even de nieuwste plaat van David Crosby (Sky Trails) luisteren. Ik had er al veel goeds over gehoord en gelezen. Verder in de wachtrij staan o.a. ‘American Band’ van Drive-By Truckers, ‘Here’ van Teenage Fanclub en ‘Out of Silence’ van Neil Finn. Toch tik ik deze albums waar ik al enige tijd naar uitkijk niet als allereerste aan. Mijn oog valt in de rubriek ‘Nieuw’ op een album van MC Solaar. Daar heb ik al lange tijd niets nieuws meer van geluisterd dus klik ik op het album ‘Géopoétique’ en raak langzaam maar zeker in de feeststemming waar een dag als deze om vraagt.

Gefeliciteerd ma!

Album van vandaag: MC Solaar – Géopoétique

1
Translate »