Een reis begint natuurlijk ergens.
In menig reisverhaal of -verslag wordt de plaats van vertrek grotendeels buiten beschouwing gelaten. Hooguit meldt de schrijver de plaats als vertrekpunt en na thuiskomst nóg eens, om aan te geven dat het verhaal erop zit. Een beschrijving van wat als ankerplaats van een reis kan worden beschouwd, ontbreekt nog al eens omdat een reis pas is begonnen als je de ankerplaats achter je laat.
Onze ankerplaats is Rijnsaterwoude.
Om een beeld te vormen van Rijnsaterwoude, in geval je dit pittoreske dorp in Zuid-Holland nog niet kent, nodig ik je uit mee te doen aan de volgende oefening.
Je mag even denkbeeldig je ogen sluiten.
Rijnsaterwoude is een lintdorp. Het lint wordt gevormd door de Herenweg (kies nu zelf in gedachte een zijdezacht lint in je favoriete kleur; de mijne is groen). De Herenweg is van oudsher een verbindingsweg tussen Alphen aan den Rijn en Amsterdam. Van die eeuwenoude handelsweg ligt een meter of 1200 a 1300 in het dorp Rijnsaterwoude. Veel langer is het niet (maar het is precies even lang als jouw denkbeeldige lint!).
Stel je nu voor dat er een hardloopwedstrijd wordt georganiseerd over de oude handelsweg tussen Alphen aan den Rijn en Amsterdam. We noemen ‘m voor het gemak de ‘Historische Herenweg Run’ (Nicole zou zéker meelopen, en ik ken er nog een paar die ongetwijfeld enthousiast worden bij alleen al het idee! Er zullen er zelfs enkelen zijn die het organiseren van deze loop serieus gaan overwegen…).
Als nu alle inwoners van Rijnsaterwoude zich, met schaar in de hand, aan één kant van het parcours zouden opstellen om de deelnemers aan de ‘HHR’ aan te moedigen, dan kan iedere bewoner ongeveer een meter van het zijdezachte lint afknippen. Handig, want dan hebben ze iets om mee te wapperen tijdens het aanmoedigen. De toeschouwers zouden, aangezien ze maar een meter van elkaar af staan, ook elkaars handen met gemak even vast kunnen pakken om zodoende een menselijk lint te vormen. Al doende kunnen ze een ‘wave’ in gang zetten bij iedere passerende hardloper; de golf als ultiem symbool voor het prachtige Braassemermeer waaraan ons dorp grenst. Hoe mooi is dat!?
Mocht iedereen zich daarentegen aan beide zijden van het parcours verdelen, dan kunnen de inwoners elkaars hand net niet vasthouden maar zou het onthaal met de meterslange wapperende linten voor de passerende hardlopers niet minder indrukwekkend zijn.
Zo’n groots dorp is Rijnsaterwoude!
Bedankt voor je deelname. Je mag denkbeeldig je ogen weer openen.
P.S. Eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat de bewoners van Rijnsaterwoude hoogst zelden samenkomen om hand in hand een lint door het dorp te vormen. Het sluipverkeer van de nabijgelegen N207 op werkdagen echter twee maal daags. Misschien dat we de handen nog eens ineen slaan om dáár iets aan te doen?
