Noem het maar een rustdag!
We hebben de hele dag op handen en knieën gezeten om onze billetjes de kans te bieden weer iets van hun babyzachte glans terug te krijgen. Ondertussen lezend in de e-readers.
Nicole leest de laatste Saskia Noort en ik geniet van een thriller van Harlan Coben. Tijdens vakanties vertellen we elkaar altijd gaandeweg waar de boeken over gaan. Saskia Noort is een echt ‘vrouwenboek’ volgens Nicole dus ze kan het verhaal in z’n geheel aan me vertellen. Dat boek van mij (De Vreemde) heb ik maar voor een deel aan Niek verteld. Zo spannend dat ze ‘m straks zelf gaat lezen.
Vanmorgen zijn we Eijsden gaan verkennen. Een prachtig kasteel, mooie huisjes in het historische centrum. Ik krijg de indruk dat de grensplaatsen hier niet allemaal zo prettig samenleven met de Belgische buurplaatsen. Ik las een stuk over stankoverlast in Eijsden. De vinger wordt gewezen naar de Belgen aan de overzijde van de Maas. De Belgen wassen hun handen in onschuld en zijn niet bereid mee te werken aan een oplossing omdat ze het probleem zélf niet zijn.
Na de lunch in Eijsden moesten we op en draf naar de camping want het begon te regenen en toeval wilde dat er een wasje hing te drogen bij de tent. Terug op de camping meteen de tent in om te schuilen. We zijn allebei (op handen en knieën uiteraard) pardoes in slaap gevallen. Na twee uur werden we pas wakker. Ik last van mijn knieën. Nicole pijn in haar linker pols.
Maar met de billetjes gaat het de goede kant op!
