Er zijn mensen die stemmen in hun hoofd horen. Sinds enkele dagen ben ik een van hen. Hoewel… Het stemmetje dat mij bezoekt is er maar een. Het is ook niet een stem die diep uit mijn eigen psyche komt en zich dwangmatig openbaart of zoiets, nee, het is een heel duidelijke stem. Het is de stem van Bob van der Houven. Je kent zijn stem want hij doet de VoiceOver van het EO-programma Rail Away. Rail Away is een traag meanderend programma voor liefhebbers van treinen, sporen en stationnetjes langs- of dwars door prachtige natuur. Bob meandert in het programma rustig met de trein mee. Hier en daar stapt zijn stem van de locomotief af en beschrijft hoe een lokaal dorpje in weerwil van synthetische tijden op buitengewoon bewonderenswaardige en standvastige manier nog steeds geheel zelfvoorzienend is door het ijverig en handmatig kaarden van wol.
Die stem hoor ik dus. Zijn woorden bedenk ik er zelf bij. Dat ik juist zíjn stem hoor, komt door de omgeving waarin we fietsen; 1 op 1 een Rail Away decor.
We fietsen al een poosje zuidwaarts aan de rechteroever van de Rijn. Links en rechts worden de Rijn en wij geflankeerd door spoorbanen. Tegen de flanken van de bergen staan druivenstokken die druiven zullen dragen die op een dag onze glazen zullen vullen. De zon licht er om de paar kilometer een hoog kasteel uit. De ene in nieuwstaat, de andere een ruïne. Het zijn er zoveel dat ik er hier en daar een vergeet te bewonderen.
Door dit alles kom ik tot een inzicht. Ineens begrijp ik waar de naam Duitsland vandaan komt. Het is een afkorting voor ‘Duizend Kastelen Land’.
Ik zou zomaar eens gelijk kunnen hebben.
Nederland is overigens niet ver weg. We worden al vanaf Koblenz geschaduwd door de Oranje Nassau, een binnenvaartschip uit Giessenburg. Het schip en wij bewegen met exact dezelfde snelheid in exact dezelfde richting. Volmaakt synchroon onderweg naar verre bestemmingen. Ons tempo is zo griezelig gelijk aan die van het schip, dat ik begin te vermoeden dat de lading van de Oranje Nassau bestaat uit vrienden en/of familie die na ons vertrek de koppen bij elkaar hebben gestoken en een schip hebben gehuurd om ons daadwerkelijk te volgen. En denk nu niet dat ik begin te raaskallen want het is eerder gebeurd. Toen we in 2016 naar de Middellandse Zee fietsten, weken we van de route af om vrienden op een camping in Die (Frankrijk) te bezoeken. De laatste 10 á 20 kilometer werden we ongemerkt geschaduwd door een zilveren stationwagen (in mijn herinnering een skoda). In de auto zaten Guus en Kane Lentjes die de laatste kilometers naar de camping vanuit de auto hebben gefilmd om ons na aankomst met de beelden te verrassen. Destijds hadden we niets in de gaten gehad maar daar trappen we dus geen tweede keer in!
We kijken wél uit naar de beelden.
10 comments so far
Farida ilahiGeplaatst op8:02 am - mrt 2, 2019
Hi Nicole, ik lees en volg jullie met veel interesse; jullie schrijven heel leuk!
Nicole zoals je misschien weet ben ik nu 4 mnd met sabbatical en zijn aan het reizen. We zitten nu in Bali (Sri lanka, Signapore, Sydney, New Zeeland al gehad) en elke keer als ik hier zo’n overheerlijke loempia eet, moet ik aan jullie denken.
Mijn allerlekkerste loempia was in Ubud in het restaurant Nomad. En mochten jullie hier aankomen dan moeten jullie bij “Spa Clear Ubud” een body massage ondergaan (hier zullen jullie tegen die tijd wel aan toe zijn). Zij zijn erg proffesioneel en schoon! Je kan ook een tel een afspraak maken, telnr. 0877-6175-7559 of via email: clearspa.bali@gmail.com
Wij blijven nog 1 week in Bali, gaan daarna 2 weken naar Java en Jakarta.
Veel succes met het fietsen, we blijven jullie volgen. ????
Didi en TheoGeplaatst op8:05 am - mrt 2, 2019
Leuk en heel bekend verhaal. Prachtig die spoorrails om te rijden. Naar de Middellandse Zee fietsen brengt ook weer veel herinneren naar boven. Jullie doen het goed. We kijken uit naar het volgende verhaal.
liaGeplaatst op9:05 am - mrt 2, 2019
Dennis als Bob met pensioen gaat kan jij het zo van hem overnemen:)
Je schrijft zo beeldend dat ik de plaatjes er zo bij zie! Brengt mij terug in de tijd. Ben in mijn jeugd vaak in die kastelen geweest, mijn vader had er een passie voor.
DennisGeplaatst op10:42 am - mrt 2, 2019
Ik zal een mailtje naar de EO sturen!
DennisGeplaatst op10:43 am - mrt 2, 2019
Wij ook! ?
DennisGeplaatst op10:44 am - mrt 2, 2019
Die body massage klinkt heel verleidelijk. Gaan we doen!
FrankGeplaatst op2:34 pm - mrt 2, 2019
We zijn ontdekt. Gestaag kabbelt onze Oranje Nassau uit Giessenburg door het koude water. Kleine golfjes worden, zoals het hoort, door de boeg keurig verdeeld; de helft naar bakboord en de helft naar stuurboord, waar ze op de oevers tot rust komen nadat de spetters eenzame fietsers hebben weten te raken. Twee fietsers uit Rijnsaterwoude die onderweg zijn naar een loempia. In Bali. Hier hebben ze namelijk geen loempia’s, althans, niet uit Bali. De fietsers genieten van hun vrijheid, de spetters van de Oranje Nassau en rijden hun droom achterna. In gedachten zwaaien we naar ze vanaf onze volgboot, maar moeten straks afhaken bij Azerbeidzjan. Het sluisje in Azerbeidzjan ligt er uit “in verband met onderhoud.” We laten jullie verder fietsen, zonder volgboot, maar wel met een droom.
Pier van der VeldeGeplaatst op7:32 pm - mrt 2, 2019
Hoi, spaakgenoten….. wij hebben er nu al zin in de hele reis te volgen . En die wij zijn Pier en Jose ,net een jaar terug van onze wereldfietsreis van 20.000 km. Lekker meegenieten van herkenbare geuren en emoties…. Groetjes. bikeiteasy.wordpress.com
Frits NijhofGeplaatst op1:14 pm - mrt 3, 2019
Bekende route en bekende foto, Dennis. Over de spoorbaan, waar jullie langs fietsen, ‘denderden’ ik tussen 1973 en 1978 per trein regelmatig van Mannheim – Arnhem, v.v. In Mannheim werkte ik ca. 5 jaar. Dit deel – Bonn – Boppard – de Lorelei – naar Bingen – Koblenz is een van de mooiste paasages. Geniet ervan. Grüsse aus Koudekerk.
Sam en JuutGeplaatst op4:48 pm - mrt 12, 2019
Lieve Nicole en Dennis,
Nicole nog gefeliciteerd met je verjaardag (hoorden we van je ouders),!! We hebben op je geproost. Fijne reis verder.