Nahuatl (6)

Nahuatl (6)

‘Ik had al met al een stuk of acht foto’s gemaakt van de jaguar, en op álle acht was niets te zien van het beest. Ik had acht foto’s van een lege asfaltweg!’, zei Jesús.

‘Lege weg??’, zei ik verbaasd.

‘ja, een lege weg! De foto’s waren prima scherp hoor; alles stond er op. Maar nérgens een jaguar! Op geen enkele foto een spoor van het dier’.

Jesús legde me uit hoe hij vol ongeloof met de stapel foto’s in zijn huiskamer had gestaan. Zich afvragend of hij helemaal gek was geworden keek hij naar de afbeeldingen van wat niet meer was dan een nevelige asfaltweg in de ochtendschemer.

‘Maar dat is nog niet alles’, vervolgde Jesús. ‘Ik heb er een poos over na staan denken en ben toen direct een brief naar de reisorganisatie in Nederland gaan schrijven met de vraag of ze me konden helpen aan adressen van de reisbegeleider die er toen bij was en eventueel van andere mensen uit die groep. Het duurde een paar weken voor ik antwoord kreeg. De reisorganisatie kon me helpen aan de adressen van drie mensen uit de groep én die van de reisbegeleider’.

‘Diezelfde dag nog, heb ik vier brieven op de bus gedaan. Ik schreef die mensen wat me met de foto’s was overkomen en vroeg ze of ze me een foto van de jaguar wilden toesturen. Weer een paar weken daarop kreeg ik een eerste brief terug. Later kreeg ik er nog één. Op de twee overgebleven brieven heb ik nooit een antwoord ontvangen’.

‘En?’, zei ik kort en krachtig, maar op datzelfde moment begon er achter in mijn hoofd iets te dagen.

Ik moest opeens denken aan een college uit de tijd dat ik archeologie studeerde aan de universiteit Leiden. Het was een mooi college geweest van Maarten Jansen over het geloof en de leefwijzen van de oude inheemse Indianen uit Centraal-Amerika.

En toen wist ik zeker dat óók op de foto’s van de andere reizigers geen jaguar te zien was…