Ik koop met enige regelmaat cd’s in kringloopwinkels. Het geeft een ontzettend fijn gevoel als je in de ijverig getimmerde bakken bij de kringloop een juweeltje opsnort om er vervolgens bij de kassa maar één euro voor neer te tellen. Thuisgekomen ga ik er dan lekker voor zitten en luister iedere euroknaller voordat ik deze bij de rest van mijn cd collectie in de kast zet. Bij de kast aangekomen gebeurd het de laatste tijd echter steeds vaker dat ik de nieuwe aankoop waarmee ik buitengewoon in mijn nopjes ben tot mijn grote verbazing al in de kast heb staan. Dat voelt als een tik op de vingers. Kennelijk ken ik mijn eigen collectie niet goed genoeg. Foei. Slordig van me!
Vorige week besloot ik mijn dubbele cd’s, het waren er inmiddels 20, maar eens op marktplaats te zetten. Misschien krijg ik er mijn eurootjes mee terug, dacht ik. Één van de cd’s die ik dubbel had was Communiqué van Dire Straits; een prachtige cd met klassiekers als ‘Once Upon a Time in the West’ en ‘Portobello Belle’. Deze cd maakte dus onderdeel uit van de in totaal 20 cd’s die ik op marktplaats aanbood.
Het liep alles behalve storm.
Een bod van 7,50 (een handelaar) en later een van een tientje konden me niet over de streep halen. Totdat ik gisteren een mailtje ontving uit Duitsland. Sammerlfreak1972 vroeg om een foto van de cd van de Dire Straits. Aanvankelijk vond ik het een wat vreemd verzoek, totdat ik me herinnerde dat mijn 2 exemplaren van het album er verschillend uitzagen. Ik snelde naar boven om de twee cd’s uit de kast te halen en legde ze beneden neer op de keukentafel. Ik deed de doosjes open en zag inderdaad dat de twee schijfjes van elkaar verschilden. Een had een blauwe opdruk, de ander een rode. Na snel googlen kwam ik erachter dat kenners het hadden over de ‘Blue Swirl’ versie en de ‘Red Swirl’ versie.
Het was ‘m om de blauwe versie te doen. Voor verzamelaars is deze versie interessant omdat het bij de blauwe opdruk gaat om de allereerste persing van het album. Freaks als Sammerl1972, verzamelen die dus. Na wat ge-heen-en-weer van tekst en foto’s kwamen we tot een vergelijk. De cd is nu voor de prijs van 20 euro op weg naar Hamburg. Ik heb weer wat geleerd en ben een verhaal rijker. En oh ja! Ik heb nog 19 dubbele cd’s over.
